Bu bölümü de Dizgiler dersine ekliyorum:

Alıntı:

> import std.stdio;
>
> void main()
> {
>     char[] isim;
>
>     write("İsminiz nedir? ");
>     readf(" %s", &isim);
>
>     writeln("Çok memnun oldum ", isim, "!");
> }
> ```

>
> Programa verilen isimden sonra basılan Enter girişi sonlandırmaz:
>
> 'İsminiz nedir? Ali
>                     ← Enter'a basıldığı halde giriş sonlanmaz
>                     ← (bir kere daha basıldığını varsayalım)'
>
> Dahası, girişten kaç karakter okunmak istendiği de bilinmediği için readf giriş tükenene kadar gelen bütün karakterleri dizginin içine okur.
>
> Konsolda girişi sonlandırmak için Linux ortamlarında Ctrl-D'ye, Windows ortamlarında da Ctrl-Z'ye basılır. Öyle yaptığınızda, Enter'lar nedeniyle oluşan satır sonu karakterlerinin de dizginin parçası haline geldiklerini görürsünüz:
>
> 'Çok memnun oldum Ali
>                     ← isimden sonra "satır sonu" var
> !                   ← (bir tane daha)'
>
> Bu yüzden readf çoğu durumda girişten dizgi okumaya uygun değildir. Onun yerine ismi "satır oku" anlamındaki "read line"dan türemiş olan readln işlevidir.
>
> readln'ın kullanımı readf'ten farklıdır. " %s" düzen dizgisini ve & işlecini gerektirmez:
>
>

write("İsminiz nedir? ");
readln(isim);

writeln("Çok memnun oldum ", isim, "!");

> import std.stdio;
> import std.string;
>
> void main()
> {
>     char[] isim;
>
>     write("İsminiz nedir? ");
>     readln(isim);
>     isim = chomp(isim);
>
>     writeln("Çok memnun oldum ", isim, "!");
> }
> ```

>
> Yukarıdaki chomp ifadesi isim'in sonundaki satır sonu kodlarının silinmiş halini döndürür. O halinin tekrar isim'e atanması da isim'i değiştirmiş olur:
>
> 'İsminiz nedir? Ali
> Çok memnun oldum Ali!    ← "satır sonu" kodlarından arınmış olarak'
>
> readln ve chomp zincirleme olarak daha kısa da yazılabilir:
>
>

string isim = chomp(readln());

Ali

--
[ Bu gönderi, http://ddili.org/forum'dan dönüştürülmüştür. ]

Burada dchar [] ya da wchar [] kullanmamanızın nedenini bahsettiğiniz hata kaydı (http://d.puremagic.com/issues/show_bug.cgi?id=5743) nedeniyle hiç sormuyorum :)

Ama normalde Türkçe karakter kullanan her programda wchar[] ya da **dchar [] **kullanmayı tercih ederiz değil mi. Hatta japonlar gibi 4 bayt yer tutan karakterlerimiz olmadığı için wchar[] yeterli olur sanırım.

Gene burada 'readln''i aynı zamanda dchar[] ve wchar[] alacak şekilde tasarlamış olmalarını tercih ederdim.

Gayet güzel anlatmışsınız. Teşekkürler! :)

--
[ Bu gönderi, http://ddili.org/forum'dan dönüştürülmüştür. ]

Alıntı (acehreli):

Hımm. Ben bunu bilmiyordum öğrendiğim iyi oldu. Teşekkürler! :)

--
[ Bu gönderi, http://ddili.org/forum'dan dönüştürülmüştür. ]

Alıntı (erdem):

Taslağın baş tarafının açık olmadığını farkedip biraz düzeltmiştim bile. Aslında hayır: girişten herhangi tür bir dizgi almamamın nedeni, dizgilerin girişin sonuna kadar okuyor olmaları. (Eğer bu davranış da hata değilse tabii.)

Bana mantıklı geliyor: "girişten dizgi al" deyince nerede durulması gerektiğini söylemezsek bütün giriş alınır.

Ve aslında readf(&bir_dinamik_dizgi) doğru olarak işliyor ve bütün girişi okuyor.

Biz ise bir satır bilgi istediğimiz için readln kullanmalıyız. Bilgi kaybı olmasın diye satır sonu kodlarını atmamış olmalarını da anlıyoruz ve zaten chomp() ile kesip atmak kolay.

Alıntı:

Aslında bütün karakterler için bile char[] kullanabiliyoruz, değil mi... Çünkü UTF-8 kodlaması anlamına gelir ve bütün Unicode'u destekler.

Aklımızda tutmamız gereken, char[]'ın ve wchar[]'ın elemanlarının bildiğimiz anlamda harf veya karakter olmadıkları. Özel durumlarda o da oluyor ama: char[]'ın elemanları ASCII metinlerde karakter kabul ediliyor, whar[]'da özellikle 2 ve daha az baytla kodlanan karakterlerde. Ama bunlar riskli beklentiler.

Elemanlarını tek tek harf olarak kullanabildiğimiz tür dchar[]. Yapmak istediğimiz işe göre seçmeliyiz. Sanırım özel bir nedeni yoksa, örneğin çok büyük dizgilerle ilgilenmiyorsak her zaman için dchar[] kullanabiliriz.

(Bütün bunlar string, wstring, ve dstring için de geçerli tabii ki.)

Alıntı:

Duyduğum kadarıyla hepsi olacak. Yavaş yavaş hallediyorlar.

Yaptıkları başka bir şey, std.string'deki bazı algoritmaları std.algorithm ve std.array'e taşımak oldu. Onları şablon da yaptıkları için o algoritmalar her türle işleyebiliyor. Şurada "IMPORTANT NOTE" altında:

http://digitalmars.com/d/2.0/phobos/std_string.html

Sonuçta bizim std.string wiki sayfamız da iyice yanlış bilgi vermeye başladı:

http://ddili.org/wiki/index.php?title=Std.string

Ali

--
[ Bu gönderi, http://ddili.org/forum'dan dönüştürülmüştür. ]